Adat

6 november 2016 - Songgom Lor, Indonesië

Ik heb heerlijk geslapen vannacht. Ik hoor de krekels. De dag begint hier vroeg. Iets voor vieren in de ochtend wordt er opgeroepen voor gebed in de moskee. Dat gaat nog wel even een tijdje door. De moeder van Kania staat al vroeg op om op het land te werken. Ze kookt alvast en iets voor zessen vertrekt ze naar het land. Enorm respect voor haar. Weinig slaap, helpen met de baby, koken, werken op het land en nog heel veel meer zaken behoren tot haar takenpakket. Een echte powervrouw! Ikzelf als westerse vrouw zou al na dag 1 een inzinking hebben als ik dat allemaal moest doen. En velen met mij denk ik. 


Marlon en ik gaan op pad met de scooter. We gaan eerst naar het huis in aanbouw. Het ligt iets buiten het dorp. Enorm onder de indruk van dit megaproject. De begane grond staat al. Het is een mooi ruim huis. Marlon vraagt of ik ook boven wil kijken. Als de begane grond klaar is komt er nog een verdieping bovenop. Ja, ik met mijn hoogtevrees. Marlon komt met een bamboeladder aan. Tja, bamboe is stevig denk ik maar zou de ladder mij echt kunnen houden? Marlon houdt de ladder vast. De begane grond is zo'n 4 meter hoog. Kom op, Grace!! Je kunt het! Ik spreek mezelf moed in. Heel voorzichtig beklim ik bamboehoutje voor houtje. Natuurlijk gadegeslagen door de buren. Ja, oma's is boven. Poepoe! Marlon volgt al snel. Wat een uitzicht. Aan de ene kant de rijstvelden en aan de andere kant kijk je met helder weer op de vulkaan Slamet. Geweldig uitzicht! Wat een mooi huis, schitterend uitzicht en op een mooie plek. Fijn voor Ibrahim om hier op te groeien i.p.v. de stad. Ik zie hem na school al door de rijstvelden struinen en kattenkwaad uithalen. 


We vervolgen onze weg en gaan in het volgende dorp wat boodschappen doen. Daarna snel weer terug! Weer wat eten thuis. s'Middags komen ze met van alles en nog wat voor de straatverkoop door het straatje gereden. Van een kledingkast op de brommer, speelgoed tot kleding en eettentjes. Al vandaag 2 keer laten verleiden door zo'n venter. Eerst kolang kaling en daarna saté van cassave met de meest verrukkelijke saus. Met het avondeten haalt de pa van Kania pecel lele. Als ik hier een maand zou blijven zou ik serieus minimaal 10 kilo aankomen.
Marlon vertelt dat de moederkoek in het huis is begraven. Ze hebben een tegel in het huis weggehaald, een gat gegraven en de moederkoek begraven. Dat is het gebruik in Indonesië. Bij de plek zie ik offerandes, zoals verse bloemblaadjes en een combinatie van rijst met water. Alles in het teken dat de baby een goede toekomst heeft maar vooral dat hij lekker ruikt. Ik vind het mooi hoe de mensen hier omgaan met riten en gebruiken. Adat wordt het ook wel eens genoemd. Diepgeworteld in de gemeenschap en van generatie tot generatie overgegeven. Soms is het allemaal best lastig uit te leggen aan een buitenstaander. Soms krijg ik als antwoord 'omdat het nu eenmaal zo is'. Ja, dat is ook een antwoord.


Ibrahim krijgt ook een dagelijkse massage van asem (tamarinde). Dat is goed voor de baby en gaat hij lekker van ruiken. Het is dag 2 voor mij en ik heb al zoveel gehoord dat ik het bijna niet meer kan opslaan.
Marlon en ik gaan iets later op de dag wandelen in de buurt. We lopen naar de rivier toe en lopen door de sawa's. Wat een magnifiek uitzicht! Zo groen. Het was voor mij toch wel belangrijk om die stap te zetten. Gewoon in het dorp en de omgeving te wandelen. De laatste keer was met een minder goede afloop. De mensen kijken me onderweg nieuwsgierig aan. Mama Marlon; zeggen ze!?Ya, zeg ik dan heel beslist.
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Maudy Kronenburg-Jackson:
    8 november 2016
    Lieve lieve oma Grace, hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleinzoon. Geniet van dit groot wonder en van jullie samenzijn.
    Hele dikke knuffel en tot gauw.

    Maudy.
  2. Grace:
    9 november 2016
    Dank je wel, Maudy!!