Bestemming Geblug
6 oktober 2017 - Geblug, Indonesië
Sinds een paar dagen zitten we in Geblug. We hebben de eerste paar dagen echt nodig om te acclimatiseren. Het leven in Geblug trekt loom aan ons voorbij. Het is panas oftewel warm in Geblug. Het heeft sinds dat wij hier zijn nog niet geregend. Het is de periode voor de moesson op Java. Erg warm met een hoge luchtvochtigheid.
Wat is het fijn om Kania en Ibrahim weer te zien. We drinken wat om bij te komen van de reis. Ibrahim zit veilig op moeders schoot en kijkt ons nieuwsgierig aan. Vooral Berend kijkt hij nieuwsgierig aan. Af en toe krijgen we een vriendelijk lachje toebedeeld.
Nu kunnen we het nieuwe huis ook met eigen ogen zien. We gaan naar het dak toe om naar het uitzicht te kijken. Het huis is ontzettend mooi geworden, dit onder leiding van Kania. Het is een licht en ruim huis. Het mooiste vind ik, dat als je uit het badkamerraam kijkt, je zo op de velden uitkijkt. Nu groeien er o.a. uien. Pas als het regenseizoen begint dan is het tijd om de rijst te zaaien.
Eergisteren zijn we op bezoek bij de ouders van Kania geweest. We liepen binnendoor over de velden. Balancerend over enkele wankele bamboebrugjes komen we op de weg uit richting het dorp. Onderweg worden er wat handen geschud. Papa van Marlon; vragen mensen. We worden nieuwsgierig gadegeslagen. Aangekomen bij het huis van de ouders van Kania weer handen schudden en de moeder van Kania gedag zeggen. We krijgen mierzoete thee te drinken. We zitten wat en kijken het dorpsleven af. In het dorp zelf gaat het er een stuk levendiger aan toe. Ik heb er al eens in een eerder verhaal over geschreven. Waar het nieuwe huis staat is het iets rustiger en is er iets meer privacy.
De eerste twee nachten is het even wennen aan de geluiden om ons heen. Je hoort vooral de krekels. Af en toe een tokeh. Rond half 6 ben ik meestal wel wakker en ga eens bij mijn kleine vriend kijken. Ibrahim is nogal eenkennig en is nogal onder de indruk van die te enthousiaste oma. Toch maar even een tandje terug en dan zal het uiteindelijk wel goed komen! Marlon, Ibrahim en ik lopen een rondje door de velden. Het is rond die tijd nog niet zo heel erg warm en benauwd. Daarna snel terug want Ibrahim krijgt z’n ontbijtje.
Halleluja, de eerste druppels vallen nu! Helaas loos alarm.
Help!!!!😁😁
Maar ik denk dat Ibrahim zich geen betere kon wensen. Dat moet hij nog ondervinden. Komt goed👍👍.
Lijkt me raar om je voor te stellen als de vader en moeder van Marlon. Omdat het voor ons zo normaal is. En niet aan de andere kant van de aardkloot wonen. Zodat je elkaar makkelijker kan bezoeken en leren kennen. Zoals ik al schreef komt goed.
Verheug me al op de rest van de verhalen . Blijf gezond en stoot geen tenen of voeten.
Bedankt voor de felecitatirs vanuit Geblug.