Pasar Jatibarang

Gisteren een rustig dagje gehad. Het is het begin van de regentijd. Vooral s'middags heeft het veel geregend. Mensen zitten op de veranda en kletsen wat met elkaar. Als de bui is overgewaaid maak ik nog even een wandeling door het dorp. Kinderen spelen lekker in de plassen. Als ik voorbij kom lachen ze. Ik praat met een mengelmoesje van Engels en Indonesisch door elkaar met ze. Het liefst zou ik iedereen hier in het dorp op de foto zetten. Als ik vraag of ik een foto van ze mag maken merk ik dat ze het liever niet willen. Ik laat het dan ook. 
Na een vroege ochtendwandeling door de rijstvelden gaan Marlon en ik naar Jatibarang. Het ligt zo'n 20 km van Geblug af. Ik wil graag nog wat fruit en lekkers kopen om mee naar Nederland  te nemen. Het is best een ritje met de scooter. Marlon rijdt lekker rustig. Onderweg geniet ik van het straatbeeld. We rijden langs timmerfabrieken waar vaklui hard aan het werk zijn. Mensen aan het werk in de sawa. Vader, moeder en jong kind op de scooter. Ik vind het een feest om naar te kijken. Aangekomen in Jatibarang is het al best laat voor het bezoeken van een markt. Er zijn gelukkig nog genoeg kraampjes te vinden. Ik geef Marlon geld om wat fruit te kopen. Ik heb mijn zinnen gezet op sirzak, ananas en jeruk. Eigenlijk nog veel meer, maar ik mag 5 kilo aan fruit invoeren naar Nederland heb ik gelezen. De buit is jambu air (waterappel), langsat, jeruk, ananas en mango. We gaan nog even een winkel met allerlei babyspullen in. Als we binnenkomen wordt Marlon meteen door de eigenaresse herkend. De winkel staat vol met vrouwen. Grappig om mee te maken hoe ze op ons (voornamelijk Marlon) reageren. Daarna nog even door naar een andere winkel om thee en andere zaken in te slaan. Als we terugrijden zijn we helemaal ingeburgerd lijkt het wel. De scooter hangt vol met plastic zakken vol fruit. Tussen Marlon en mij in twee grote lange kussens (goeling). Ik moet zeggen dat ik me hier goed thuis voel.