Het dorpsleven

Afgelopen nacht iets minder goed geslapen. Ik hoor Ibrahim huilen. Ik ga kijken en neem hem mee naar buiten op de veranda. Het is 6 uur s'ochtends. Het is grappig om te zien wat er allemaal door dat kleine straatje heen komt! Kindje op de fiets in schooluniform, vader met baby in de arm op de scooter met jong kind achterop, man op de fiets op weg om het land te bewerken. Alle mogelijke variaties die je kunt bedenken komen voorbij. Het huis van Kania's ouders ligt ideaal. Het ligt op een soort van minidriesprong. Het is net als op de camping. Mensen die mij een beetje kennen zeggen dat ik ongelofelijk nieuwsgierig ben en alles in de gaten wil houden. Zelf hou ik het er maar op dat ik het interessant vind om menselijk gedrag te observeren. Alles wat ik zie zeg ik hardop tegen Ibrahim. Het mannetje kijkt me nieuwsgierig aan en wordt er in ieder geval rustig van. Ik leg hem even later in bed en ga zelf op pad. Gisteren aan Kania gevraagd of dat wel kon. Geen probleem zei ze. Onderweg kom ik vooral vrouwen tegen. Mama Marlon? Ya!! Ze kletsen wat tegen me aan als ik bij een venter sta die groente verkoopt aan de kant van de weg. Op de juiste momenten hoop ik maar dat ik 'ja' knik.

Het is vandaag naar mijn idee loeiheet! Er staat geen zuchtje wind. Als ik terug ben komt na een tijdje oma op bezoek en er volgen nog meer mensen. Als de deur dicht is stappen ze gewoon naar binnen en als de deur open is lopen ze gewoon door naar de achterkant van het huis. Ik vind het best apart. Ikzelf zou er niet zo goed mee kunnen omgaan. Hier is het gebruikelijk. Het heeft ook een andere kant uiteraard.  Als er bijvoorbeeld watermeloen is wordt het in stukken gesneden en aan de buren gevraagd of ze ook een stuk meloen lusten. En zo gaat dat de hele dag door. 

We krijgen een boodschappenlijstje mee van Kania om wat inkopen te doen. Ik loop braaf tussen de huizen door achter Marlon aan. Een klein winkeltje lopen we binnen. Het is piepklein. Ze verkopen van alles. Van crocs tot koffie. We kletsen wat, mensen komen langs en we eten en drinken wat.

Marlon en ik besluiten om naar de dichtstbijzijnde berg te rijden. De berg ligt dichtbij het dorp Songgom. Zo'n 10 minuten rijden met de scooter. We rijden de bult op zover het kan en besluiten om een stukje naar boven te lopen. En We worden beloond met een mooi uitzicht!