Loksado

We zijn in Loksado aangekomen bij wisma Alya. Het is een piepkleine losmen. Het lijkt wel een poppenhuisje. Alya heeft 1 kamer beneden en 4 kamers boven. Een kwartier voordat we aankomen is er ook een ander Nederlands stel gearriveerd. In het hele dorp zijn wij de enige toeristen. We krijgen een kamer op de bovenverdieping en hebben zo een geweldig uitzicht op de rivier. Kinderen zijn in de rivier aan het zwemmen. Ik vang flarden op van hun plezier. 

We willen net het dorp gaan verkennen en op dat moment stopt er een scooter voor het guesthouse. Ik heb al eerder contact gehad met de gids Pak Amat. Misschien komt hij wel even kennismaken. Pak Amat? Hij geeft ons een hand en stelt zich voor als Samuil. Hij vertelt ons dat hij gids is. We praten wat en hij biedt zijn diensten als gids aan. Wat we van hem horen bevalt ons wel. Ik vertel hem dat we al contact hebben gehad met Amat, en dat we niet willen dat ze onderling ruzie krijgen. Hij begrijpt het. Als Amat niks van zich laat horen dan willen we hem graag als gids zeggen we. Mochten we niet met hem meegaan dan kan hij altijd proberen om een trekking te maken met het andere stel. 

Berend en ik lopen een rondje door het dorp. Wij zitten in het ‘nieuwe gedeelte’ aan het slingerweggetje. Sinds een paar jaar ligt er pas een weg. Aan de andere kant loopt de rivier en over de loopbrug ligt het oorspronkelijke dorp. Kleine houten huisjes op elkaar gepakt. We hebben gehoord dat er markt is. We lopen over het marktje. Leuk om te zien. Ik krijg een berichtje van Amat dat hij er is. Het is een kleine tanige man. Hij is Dayak en kent het gebied rond de Meratus goed. Hij spreekt minder goed Engels dan Samuil. Hij vraagt net zoals Samuil 500.000 RP per dag. We spreken af om 2 dagen het Dayak-gebied in te trekken. En ook nog eens te overnachten in een Dayakdorp. We spreken af om morgen om 9 uur te vertrekken. We eten bakso. Berend heeft niet genoeg aan bakso, en ziet aan de overkant een kraampje met saté. Even oversteken. Berend smikkelt van z’n portie. Ze hebben ook nog lekkere hapjes. Ook maar meenemen om straks op het balkon op te eten. Ondertussen loopt de markt helemaal vol. Groepen meisjes scholen samen. Stoere knullen parkeren hun scooter. We hebben een mooi uitzicht op wat er zich voor ons afspeelt. Dit is DE gelegenheid om te flirten, de wekelijkse boodschappen in te slaan en/of ‘hippe’ kleding op de markt te scoren. We kijken onze ogen uit. Nieuwsgierige blikken onze kant op maar meer ook niet. Waar je op andere eilanden minder privacy hebt dan Ed Sheeran laten ze je op Kalimantan met rust. Geen overspannen gedoe en geen gedoe om alweer een waaier of ander prullaria aan te schaffen. De markt is de enige happening van de hele week voor de mensen. We gaan terug naar Alya. Het is inmiddels half 8 ‘s-avonds. Tijd om naar bed te gaan en bij te komen van de reis en dromen over de easy riders.