Dayak

27 juni 2018 - Loksado, Indonesië

Ik word vol energie wakker en gooi het raam open. De zon schijnt. Mensen zijn zich al in de rivier aan het wassen. Berend gaat ook door voor local, want hij wast zich ook in de rivier.

Om 9 uur treffen we Amat in de warung tegenover Alya. Nog even een ontbijtje naar binnen werken. Rijst met kip. Ook slaan we een lunchpakket en water in. Als we klaar zijn gaan we op pad. We lopen door het dorp. Aan Amat wordt telkens gevraagd waar we naar toe gaan en waar we vandaan komen. Hij kent iedereen, en iedereen kent hem. Amat plukt een blaadje van een boom en wrijft het stuk. Het is kaneel. Wat een heerlijke geur is dat. We zien kaneel en nootmuskaat in de zon op een zeil drogen. We slaan een pad in. Na een uur komen we voorbij een Dayakdorp. Afgelopen week was er een ceremonie en ze zijn nu alles in het longhouse aan het opruimen. Vroeger woonden de Dayaks in één longhouse samen. Tegenwoordig leven de Dayaks liever in hun eigen huisje en is een longhouse slechts voor ceremonies bedoeld. Ook stonden Dayaks bekend als koppensnellers, maar dat gebeurt ook al lang niet meer. Amat kletst wat met de mensen op de veranda. We gaan ook zitten en ondertussen zien we wat zwijntjes rondscharrelen en wat kippen met kuikens. Mannen stappen op hun scooters gewapend met hun machete. Ze gaan het rubber afkomstig van de rubberbomen in het bos ophalen. We lopen weer verder en zeggen de mensen gedag.

Na een tijdje wijkt Amat van het pad af en loopt de jungle in. Wij volgen braaf. Als er een tak overhangt grijpt hij naar zijn machete. Tjak, weg tak! Vlijmscherp is de machete. We gaan dwars door de jungle over een smal pad. Het is eerder een drooggevallen rivierbedding lijkt het wel. We moeten uitkijken dat we niet over boomwortels struikelen. Waar nodig kapt Amat bamboe en maakt er traptredes van waar het hoogteverschil te groot is. We kruisen meerdere stroompjes en beekjes. Weer wordt er bamboe gekapt om als brugje te fungeren en ervoor te zorgen dat we geen natte voeten krijgen. Er is zelfs een manier voor om over de bamboebruggetjes te lopen. Amat doet het voor. Zoveel mogelijk je voeten op meerdere stammen plaatsen en je gewicht verdelen. We stijgen en dalen weer. Het is best een pittige wandeling. Het is hier schitterend. Vooral de geuren zijn indrukwekkend. Een zweempje vanille hier, wat kruidige geuren daar. En zoete weeïge lucht komt mijn neusgaten in. Ikzelf heb dit nog nooit zo ervaren. Het lijkt wel een rollercoaster van geuren. Of al je zintuigen ineens wijd open staan. De vogels zijn hier erg schuw. We horen ze wel maar zien ze niet. In de verte horen we gibbons. Naast de rijstbouw leven Dayaks van alles wat er uit de jungle komt. Het zijn echte jagers. Vogels, apen en veel meer horen we van Amat. Zo jong als ze zijn krijgen de jongens een machete. Ik vind het doodeng om te zien hoe die kleintjes met een machete omgaan. Als we weer op het pad uitkomen lopen we door een Dayak-dorp. Er is een tent opgezet. Misschien onderdeel van een ceremonie? Nee, zegt Amat. Vandaag zijn er regionale verkiezingen. O.a. gouverneurs worden gekozen. We drinken bij een kraampje wat thee. We maken kennis met Anton en zijn trawanten. Anton is politieman. Er zit ook iemand van het leger en iemand van de EHBO. Anton vertelt dat in elk dorp/stad groot of klein toezicht wordt gehouden dat de verkiezingen eerlijk verlopen. Lijkt mij lastig om toezicht te houden als je op een paar 100 meter verder thee aan het drinken bent maar vooruit. Ze stellen ons allerlei vragen hoe Nederland eruit ziet en hoe duur alles is. Als klap op de vuurpijl willen ze dat we samen op de foto gaan. We vervolgen onze voettocht en komen bij een waterval uit. Berend neemt een frisse duik. Daarna eten we ons lunchpakket op. Het pad wordt steeds slechter en het begint te regenen. Heuvel op, heuvel af! Amat houdt er een flink tempo in. Als ik vraag hoe ver het nog is zegt Amat niet zo ver. Heuvel op, heuvel af! Pfffffff, eindelijk lopen we een dorp binnen en zegt Amat dat we er zijn. Halleluja!!! Het is inmiddels half 6. Als ik op mijn stappenteller kijk zie ik dat we ‘slechts’ 17,5 km hebben gelopen en daar totaal 8 uur over hebben gedaan!

Foto’s