Weerzien

6 september 2017 - Amsterdam, Nederland

In deze roerige tijden kan ik alleen nog maar over jou dromen. Ik hou je vast en kijk je aan. Je kijkt me aan met je mooie ogen vol vertrouwen. Ze zeggen; hou vol, nene! Nog even en dan zien we elkaar weer. Het houdt me op de been. In mijn dromen over jou is niets te gek. De ene keer verbaas je mij met een mooi lied van Stef Bos en de andere keer haal je kattenkwaad uit. Je doet me denken aan het boefje Abdallah uit Kuifje. 


Je was pas twee weken oud toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. Je keek zo wijs! Net of je wilde zeggen 'kom maar op'! In de week dat ik bij je was hebben we een band gesmeed. Ook zelfs van je mogen leren. Overweldigd worden door alle gevoelens die je in mij los maakte.


Je hebt een bijzondere familiegeschiedenis. Je overgrootouders (van papa's kant) zijn net zoals jij geboren op Java. Ze hebben er samen mooie tijden gehad, maar ook minder mooie tijden. Ik hoop dat je een zelfde jeugd hebt als je overgrootopa. Kattenkwaad uithalen, in de kali zwemmen en met een katapult leert schieten. Dat je later ook zo'n lieve vrouw mag ontmoeten als je overgrootoma. Je andere overgrootouders (van papa's kant) zijn in Nederland geboren. Je overgrootoma is een hele lieve warme sociale vrouw met het hart op de tong. Haar ouders komen uit Leerdam. Ze zijn naar het zuiden van Nederland verhuisd om te werken voor een bedrijf dat Philips heet. De roots van je overgrootopa liggen in het oosten van Nederland. Uit de buurt van Enschede. Je overgrootopa is een beresterke vent van weinig woorden maar met een hart van goud.


Ik hoop dat je op een dag naar Nederland komt en dat we samen met jou alle highlights aflopen. Volendam. Natuurlijk kan een foto in klederdracht niet uitblijven. Scheveningen. Lekker haring happen. De Zaanse schans. Ons samen vergapen aan alle nationaliteiten die er rond lopen. Ik kan niet wachten!


Je papa heeft uit jullie woonplaats een mangostekje meegenomen. Oma heeft dat ook eens geprobeerd, maar dat verhaal vertel ik je later nog wel eens. Het door jouw vader meegebrachte mangoplantje was na de verre reis helemaal verpieterd. Je papa en ik hebben het plantje vertroeteld alsof jij het was. Zo ben je toch een beetje bij ons. Na een paar weken kwamen de eerste groene blaadjes. We waren helemaal in euforiestemming. Afgelopen week kwamen er nog meer sappige groene blaadjes. Als ik af en toe over een groen blaadje wrijf dan ruik ik de rijke geur van mango. Natuurlijk zullen er nooit geen vruchten aan komen. Dat vind ik ook niet erg. Alleen al naar het plantje kijken is voldoende voor mij om even bij jou te zijn. 


Als we skypen moet ik om je streken lachen. Wat heb ik een bewondering voor je mama die het allemaal maar in haar eentje moet doen. Die je laat lachen, troost en liedjes voor je zingt totdat je slaapt. Ook voor je papa heb ik veel respect. Ver verwijderd van zijn klein gezinnetje. Geld verdienen om samen aan een toekomst te kunnen bouwen. Wij genieten er nog maar even van dat jouw papa bij ons is. Ik hoop dat je dat niet erg vindt. In de nabije toekomst zal hij je zien opgroeien. Je vasthouden, troosten en af en toe wel eens op je mopperen. Dat hoort nu eenmaal bij het opgroeien. 


Dag, kleine pisangboy!! Tot gauw!!


Dikke kus
Nene belanda
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Martin:
    6 september 2017
    Wat mooi geschreven Grace!
  2. Veronique:
    6 september 2017
    Wauw, wat een hoop liefde. Mooi!