50!

Na het heerlijke eten van gisteravond zijn we naar ons hotel terug gegaan. Ik ging alvast naar onze hotelkamer. Om klokslag 12 uur kwam Kania samen met haar zus Stevanie binnen en zongen ze ‘Happy Birthday’ voor mij. Kania had een brownie en een donut op elkaar gestapeld en daar bovenop twee kaarsen met de cijfers ‘50’. Geen ontkomen meer aan! Een leuke verassing en ontzettend lief. Uiteraard de kaarsjes uitgeblazen en nog wat gezellig gekletst. Toen in slaap gevallen, moe van alle indrukken. Nog even wakker geworden om half 4 van de kou. De airco stond nogal op standje diepvries. Uitgezet en toen weer in slaap gevallen.

Rond 9 uur vanochtend wakker geworden. Snel naar beneden voor het ontbijt. Er waren 2 keuzes. Toast of soto ajam met rijst. Uiteraard aan de soto gegaan. Een goede ondergrond voor de dag is gelegd. Ook nog wat fruit en koffie naar binnen geschoven.

Kania had minder goed geslapen dan ik en wilde nog even bijslapen. Ik ging dus alleen aan de wandel. Je kijkt je ogen uit! Wat een verkeer. Auto’s, bajaj (tuktuk) en gojek (scooters) razen over de weg. Op zoek naar de Monas. Het is niet te missen want het is heel groot. Ik begin te lopen en verlies de Monas niet uit het oog. Ik moet nu de weg oversteken. Hoe moet dat nu? Het verkeer blijft doorrazen en ik zie geen oversteekplaats? Ik zie een man staan die ook wil oversteken. Eerst de kunst afkijken hoe hij het doet. Het verkeer wordt een fractie van een seconde minder druk. Hij trekt een sprint en maant het verkeer met zijn hand om rustig te rijden. Zal ik? Ja, dus! Ik trek ook maar een sprintje. Pfff, gehaald! Het gaat me steeds beter af hoe meer straten ik oversteek. Uiteraard eerst naar rechts kijken en dan naar links. Onderweg zie ik van alles. Eettentjes, 10 copy-copyshoppen naast elkaar (hoezo concurrentie?) en reparatiezaakjes voor brommers. Uiteindelijk aangekomen bij de Monas. In een tentje een kokosnoot laten openmaken en even in de schaduw zitten om te genieten van de verse kokosnoot. Daarna richting Monas. Er zijn veel schoolkinderen en families die het monument willen bezoeken. Mensen vinden het leuk om een praatje met mij te maken zo goed en kwaad als het lukt. Rondom het monument gelopen. Je hoort nu totaal geen verkeer meer. Vreemde gewaarwording. De temperatuur loopt op. Tijd om terug te gaan naar het hotel. Ik hou een bajaj (tuktuk) aan en vraag hoeveel het kost om mij naar het hotel te brengen. Ik weet de prijs af te dingen naar de helft :)

Kania is wakker. We gaan zwemmen in het zwembad niet ver van het hotel af. Het water is heerlijk koel. Lekker even bijkomen van de reis en alle drukte. Goed insmeren met factor 50 om niet te verbranden. Na een paar uur hebben we er genoeg van. We gaan terug. Onderweg nog even langs een stalletje om ketoprak (vegetarisch gerecht met tahoe, mie, groenten en pindasaus) te eten. Zo, dat zit er ook weer in. Dichtbij het hotel is een massagesalon. Ik neem een massage met etherische olie van 1 uur. Ik word naar boven geleid en zie allemaal kleine ruimtes met gordijnen ertussen. Probeer af en toe al lopend door de gordijnen te gluren ;)) Al snel word ik naar mijn ruimte gebracht. Ik blijf alleen achter……en nu? Ik wacht nog maar even met uitkleden want ik wil niet dat ineens het gordijn opengaat en er een potige kerel staat en ik full monty ben. Na even wachten gaat het gordijn open. Een heel tenger lieflijk meisje zegt me verlegen gedag. Ik vraag of ze Engels verstaat. Nee dus. Toch begrijp ik dat alles uit moet. Ze vraagt iets aan me en wijst naar het plafond. Ik zie een beugel aan het plafond hangen. Ik denk dat ze shiatsu bedoelt. Ik zeg dat ik een ontspannende massage wil. Ik ga op mijn buik liggen en ze begint mijn rechtervoet en mijn onderbeen te masseren. Ik zit bijna tegen het plafond (en de beugel) van de pijn. Wat een kracht zit er in haar handen. Ik kan de pijn en de blokkades loslaten. Zo, dat voelt goed! Even later komt ze terug met een doek en warm water. Ze begint me als een baby te wassen. In het water zit ook etherische olie. Ik kan de geur niet helemaal thuisbrengen. Daarna mag ik me omdraaien en krijg ik een hoofdmassage. WOW! Nu begint ze aan de voorkant en als grand final een handmassage. Weer word ik als een baby gewassen. Uiteindelijk legt ze mij onder een handdoek en zegt dat ze klaar is. Ik kom totaal groggy van de bank af! Als ik me aankleed staat er ook nog eens een kop thee voor me klaar. Als dit geen pure verwennerij is. Morgen ga ik nog maar eens :))

Ik heb zin in seafood. Kania weet waar we naar toe moeten. Fijn om eens achter iemand aan te lopen en je te laten leiden. We nemen een bajaj (tuktuk). Het verkeer is nu nog chaotischer. Toch een beetje met samengeknepen billen zit ik achterin. Na een kwartier komen we in jalan subang aan. Het ziet er zwart van de rook van de ‘bakar’(BBQ). Het water loopt me weer in de mond. Kania neemt de lead en gaat de kraampjes af en onderhandelt over de prijs van de vis die zij op het oog heeft. Mmmmm, te duur. Op naar de volgende. De vis wordt uitgekozen en op de grill gegooid. Ondertussen krijg ik mijn versgeperste mangosap, rijst en groenten. De ikan kue komt zo van de barbecue op het bord. Dit is nog eens verjaardagsmaaltje! Nog even een telefoonkaart regelen en weer terug naar het hotel.

Samen wat later op de avond nog iets gaan drinken. Half jong Jakarta zat er binnen. Na een drankje weer naar het hotel gelopen. Morgen gaan we naar ‘oud Jakarta’. Ik ben benieuwd!