Camp Leakey

Ik ben al rond 4 uur wakker. Zelfs in de jungle weet de mullah de gelovigen te vinden. Geen probleem als je rond half 9 gaat slapen. Toch nog meer dan 7 uur slaap gepakt. Ik sukkel weer wat in bij de geluiden van de jungle. Ik zie het licht worden. Er hangt een sluier mist over de rivier. Het voelt sereen aan, alleen Berend hoor ik op de achtergrond een jatiboom omzagen. Ik ga naar de badkamer en er komt geen drupje water uit de kraan. Nuuur! De generator wordt aangezet en ik kan douchen met het water uit de rivier. Zo, daar knapt een mens van op! Het ontbijt bestaat uit roerei, toast, banana pancakes en bananen. Heerlijk!! We varen uit. Ik geniet van een kop koffie voor op het dek. De begroeiing ziet er toch weer anders uit dan gisteren. Nur vertelde gisteren dat het nationaal park Tanjung Puting sinds 1987 bestaat. Het park heeft meerdere feedingstations. Sommige orang oetans worden bijgevoerd. Ze zijn semi-wild en zijn aan het rehabiliteren. Ze hebben hun leven ergens in Indonesië in een kooi rondgebracht. Eens in de 6 tot 8 jaar kunnen de vrouwtjes jongen krijgen. Stropers schieten de moeders dood en nemen de jongen in gevangenschap. Onderweg zien we weer allerlei soorten apen. Ook kleine vogels met een felblauwe snavel en veel vlinders. We gaan naar het eerste feedingstation. Vanuit de boot is het een 20 minuten lopen. We zien opeens meerdere orang oetans in de boom. Wat een schitterend gezicht is dat toch als ze bewegen. De Borneose verschilt tov de de Sumatraanse. Hier zijn ze donkerder van vacht, groter en hebben ze minder haar. In vergelijking met Sumatra moet ik zeggen dat het hier een stuk beter aan toe gaat.  De gidsen zijn respectvol naar de orang oetans toe, maar ook de toeristen. Hier op Borneo mag je de orang oetans onder geen beding eten geven/voeren. Het rehabilitatiecentrum en feedingstation is alleen bedoeld voor de orang oetans die rehabiliteren. We gaan weer terug en een geweldige lunch staat ons weer op te wachten. Na de lunch gaan we dieper het park in met de boot. We slaan rechtsaf. Het water kleurt van bruin naar zwart. Als ik later aan Nur vraag wat de reden is dat de ene rivier bruin en de ander zwart, dan vertelt hij dat de bruine rivier ook eerst zwart was, maar door illegale gouddelving de rivier bruin is geworden. Ergens anders heb ik gelezen dat het een ecologische reden heeft. Ze zeggen dat het door de bladeren komt die van de bomen afvallen. Laten we het maar op beide houden. Apek, onze stuurman, heeft jarenlang als stuurman voor de illegale gouddelvers gewerkt voordat hij toeristen rondvoer. Hij kan het weten dat de rivier zo vervuild is met de gevolgen van gouddelving dat het gewoonweg bruin is geworden. 

We gaan naar de boot terug en lunchen. Onderweg varen we wat langzamer. Nur wijst en zegt dat hij twee wilde orang oetans ziet. Ze zijn erg schuw. Ik had niet verwacht om ze in het wild te zien. Wat een geweldig gezicht! Ondertussen ziet de lucht er donker uit. We gaan ‘s-middags naar een ander feedingstation. Het is kamp Leaky. Hier is het allemaal begonnen. Een vrouwelijke wetenschapper, die samen met Jane Goodall en Dian Fosset door Leaky is opgeleid in de jaren 70, is naar Borneo gegaan om onderzoek te doen naar Orang oetans. Diep respect om alleen in de jungle te wonen en werken. We bezoeken het informatiecentrum. Het is drie kwartier naar het feedingstation lopen. Het begint steeds harder te regenen en te donderen. Dat belooft niet veel goeds. Doordat de orang oetans een hekel aan regen hebben blijven ze ook weg. We banjeren door een fikse tropische bui. Als we aankomen bij de opstapplaats is het een drukte van jewelste! Iedereen wil weg. We stappen op de boot en varen naar een rustiger gedeelte. Het blijft maar regenen. Na een heerlijke maaltijd slapen we zo in, moe van alle indrukken van de dag!