Chillin @ Gili's

Eerst afscheid genomen van mijn 'leenmama' Nana, de hele familie en de honden Dudu en Panda van homestay Kembel Tambak. Over ongeveer 1 week kom ik terug om nog 1 nacht te slapen en mijn zware backpack op te halen. Het is 7 uur 's ochtends als ik word opgehaald door een busje van GiliCat. Ik blijk de enige te zijn. Direct door naar Padang Bai om met de snelboot richting Gili's te varen. Na iets meer dan een uur rijden komen we aan. Volgens mij ben ik hier meer dan 20 jaar geleden ook geweest. Veel is er niet veranderd. Er is nog tijd om rustig te ontbijten. Om 9 uur is het verzamelen bij het kantoor van GiliCat. Ik zie een hele grote rij mensen richting pier lopen. Er ligt een grote boot aangemeerd. Gelukkig hoef ik daar niet op. We gaan totaal met 7 dames aan boord. Eerst krijgen we 'safety instructions'. Er zijn in ieder geval 42 reddingsvesten aanwezig. Moet voldoende zijn toch? 'When I say jump, you jump' zegt de man. Hij hamert er nog op dat we als het zover mocht komen samen moeten blijven zwemmen. Ik kan me niet voorstellen dat ik midden op zee zomaar alleen ga zwemmen!! Tijdens de boottocht dommel ik zelfs een beetje in. Eerste stop Lombok, tweede stop Gili Air en als laatste stop Gili Trawangan. Op de pier worden we gedropt. Ik pak een cidomo (paard en wagen) naar mijn homestay Cheeky Monkeys. Daar aangekomen is er helemaal niemand aanwezig. Geen personeel en geen gasten. Ik wacht maar even. Na een halfuur is er nog steeds niemand. Ik besluit maar te bellen naar het opgegeven telefoonnummer.Geen gehoor! Wat nu? Ik stal mijn spullen even in het washok. Eerst maar even een fiets regelen. Kan ik me iets beter verplaatsen. Ik fiets het halve eiland over. Daar doe ik een half uur over. Eerst maar eens wat eten. Ik bestel loempia's met garnalen. Van heel dun filodeeg hebben ze een loempia gemaakt. Als vulling fijngesneden sla, rode ui en garnalen. Een heerlijk pittig sausje om af te maken. Ik vreet mijn vingers er bij op. Nu weer naar de andere kant gefietst. Rond een uur of 3 ga ik nog eens polshoogte nemen bij 'mijn homestay'. Nu zit er in ieder geval één gast. Ik vraag of de eigenaars er zijn. Hij zegt dat hij vandaag nog niemand heeft gezien. Ik baal er ontzettend van. Ik pak maar mijn spullen. Als ze geen contact met me opnemen dan zal ik toch op zoek moeten naar een andere slaapplek. Wat ben ik blij dat ik mijn grote backpack niet bij me heb! Ik fiets maar weer richting strand. Weer maar even iets drinken. Ik krijg een berichtje dat de homestay overbooked is. Echt vervelend! Dan maar op zoek naar iets anders. Ik heb geen zin om alle homestays af te gaan. Toch maar even online kijken. Ik boek Lisa homestay. Ik krijg meteen een bevestiging binnen. Ik geef aan dat ik rond 5 uur kom. Google maps werkt niet feilloos. Daar ben ik al op Bali achtergekomen. Ik ga bepakt en gezakt op mijn fietsje. Maatje kinderfiets. Ik fiets, fiets en fiets. Inmiddels ben ik zo'n beetje uitgedroogd. Ook is mijn jurk al een paar keer tussen de ketting gekomen. Op zo'n beetje elke hoek van de hoofdstraat krijg ik 'mushrooms' aangeboden. Ik neem aan dat ze hier geen champignons mee bedoelen?! Na zo'n beetje het hele dorp te hebben doorkruist kom ik bij Lisa Homestay aan. Ik vertel dat ik net gereserveerd heb. Ik moet een jongen volgen. Uiteindelijk kom ik uit bij Homestay Koi Gili. Ook goed denk ik! Ik ben ondertussen moe van al dat gefiets met zware bepakking. Ik krijg een kamer met  twee grote tweepersoons bedden. Het ziet er netjes uit. Ik kan nog altijd besluiten om morgen verder te kijken. Even een koude douche en op weg naar zonsondergang. Ik heb een mooi stekje gevonden. Ik vlei me neer op een zitzak. Trouwens vanuit ligstand galant uit een zitzak komen is onmogelijk. Ik ben de enige die er moeite mee heeft zo te zien. Ik gooi mijn lijf naar voren, graai met mijn handen in het zand en kom zo'n beetje op handen en voeten al kreunend en zuchtend weer op beide voeten terecht. Met een rokje of jurkje is het helemaal verre van galant. Met een biertje erbij genieten van de zonsondergang. Ondertussen komen ze met de meest geweldige borrelhapjes voorbij. Ik besluit om terug te fietsen naar mijn homestay. Het is inmiddels half 8 en al donker. Op mijn fiets via het verharde zandpad terug. Ondertussen word ik ingehaald door de paardenkoetsjes. Je hoort ze al van ver aankomen. Paardengetrappel en rinkelende bellen. Als ze passeren gebruiken ze een handtoeter. De paarden zijn vrij klein. Ze worden zo te zien goed verzorgd. Er is geen enkel gemotoriseerd verkeer te vinden op het eiland. Slechts paard en wagen en fietsen. Het heeft toch wel wat! Het is nu echt pikkedonker en alle steegjes lijken op elkaar. Ik krijg het nu toch wel even benauwd. Na een paar keer vragen vind ik uiteindelijk mijn homestay. Morgen toch maar op zoek gaan naar een iets minder afgelegen homestay.

De volgende dag kom ik uit bij homestay resota twins. De homestay wordt gerund door een Italiaans echtpaar uit Modena. Het is pas 10 uur 's ochtends en ik mag al in de kamer. Het is een mooie houten huisje met alles erop en eraan. Zelfs snorkels en een fiets zijn inbegrepen. Ze weten de gasten goed in te pakken. Ivan (de eigenaar) weet veel over snorkelspots en waar te eten. 's Middags ga ik snorkelen. Ik scoor nog een paar extra 'waterdichte' pleisters. Ik snorkel 10 meter de zee in en wat zie ik tot mijn verbazing.....grazende levensgrote zeeschilpadden! Ze zijn prachtig zo sierlijk als ze zich onder water bewegen. Ook vissen in allerlei maten, kleuren en soorten. Wat prachtig om te zien! De waterdichte pleisters blijken niet echt waterdicht te zijn. Zo goed als mogelijk hou ik daarna de wond droog en schoon. Helaas is er geen kamer vrij de volgende dag. Ik besluit naar het volgende eiland te 'hoppen'. Het schijnt daar minder 'partyparty' te zijn. Het is maar slechts 15 minuten varen. 

Aangekomen op Gili Meno besluit ik maar te lopen om op zoek te gaan naar een slaapplek. Ik heb een klein hutje met veranda gevonden. Als ik in de hangmat lig kijk ik zo naar de zee. In het huisje zelf staat een groot bed incl. klamboe. De eigenaar is erg aardig. Nog even wat snorkelspullen huren. Ik loop op het zandpad langs de zee. Je kunt in één uur het eiland rond. Ik sla een weg in en kom uit bij een mangrove. Het is schitterend! Veel vogels te zien. Zelfs hele grote spinnen! Wat is het een mooi eiland. Ik zal hier denk ik wel eens iets langer kunnen blijven dan één nacht!