Zaterdagmiddagdrukte op het strand

Tegen 4 uur 's middags loopt het strand van Sanur vol. Balinese gezinnen en stelletjes bevolken het strand. Er heerst een gezellige drukte. De geur van wierook overheerst. Sommigen brengen voordat ze de zee ingaan een groet aan de zee. Ze vouwen hun handen bij elkaar, en brengen dan hun samengevouwen handen boven hun hoofd. Het is een plechtige groet. De wierook wordt aangestoken in de offerande. Ze gaan vervolgens de zee in. De meesten gaan met kleren en al de zee in.

Een oud vrouwtje komt voorbij gelopen. Ze is niet groter dan 1,45 meter schat ik. Ze heeft een koningsblauwe pet op, een t-shirt in dezelfde kleur en een sarong met wit en blauw aan. Ze heeft een donkere tanige huid. Wat een mooie combinatie. Ze lacht naar me. Ik zie dat ze geen tanden meer heeft. Ik lach vriendelijk terug. Ze zeult drie grote plastic zakken met zich mee. Zwaar lijkt het me niet. Als ik iets beter kijk zie ik plastic afval in de zakken zitten. Ik denk dat ze het plastic opruimt en er misschien geld voor krijgt?

Op het strand zitten om de 10 meter van elkaar vrouwen op een klein plastic krukje. Ze verkopen etenswaren. Het is een gaan en komen van klanten. Als je ze ziet lopen dragen ze hun etenswaren in een soort vitrine op hun hoofd. Dat moet toch wel heel erg zwaar zijn. De verkoopsters houden elkaar goed in de gaten. Als de één een paar meter naar voren schuift met haar etenswaren, volgen de andere dames al snel. Ik heb net al gegeten maar mijn nieuwsgierigheid dwingt me om ook bij een van de dames iets te kopen. Ik kom wat dichterbij. In de vitrine zie ik o.a. loempia, tahoe en tempé liggen. Ik wijs een loempia en tahoe aan. De vrouw knipt zowel de loempia als de tahu vliegensvlug met een schaar in reepjes. Van vetvrij papier maakt ze een puntzak. Ze niet het zakje in een mum van tijd in elkaar. De loempia en tahoe gaan in het 'frietzakje'. Ze knipt twee groene rawit (pepertje) bovenop de loempia en tahoe fijn. Als topping komt er een heerlijke pittige pindasaus over heen. Het is maar liefst 5000 roepia (35 cent). Het smaakt voortreffelijk. 

De zee is nu helemaal teruggelopen tot aan het rif. Sanur kent eb en vloed. Er staan nu heel wat mensen met hengels bij het rif. Jammer genoeg mag ik nog niet met mijn voetjes de zee in. Het lijkt me leuk om tussen de Balinezen te waden door het water. Twee zeearenden zie ik boven zee zwermen. Ze vliegen al speurend de kust af op zoek naar vis. Ik geniet ervan om alles wat er om me heen gebeurt. 

De volgende ochtend ga ik samen met Alex om 7 uur ontbijten op het strand. Het ritueel van gisteren op het strand herhaalt zich. Het is inmiddels zondag.